Gdy poprzedni reprezentant opuścił arenę nad zgromadzonymi zebrały się ciemne chmury i już po chwili nad placem rozpętała się potężna ulewa. Gęsty deszcz przesłonił widowni arenę, a gdy nagle przestało padać zgromadzonym ukazał się niezwykły widok. Tam gdzie chwile wcześniej były drzewa i trawa teraz znajdowała się tylko woda i duży statek na samym środku. Z wyjścia dla Reprezentantów na statek prowadził drewniany pomost.

Ok., zaczęło się. Lu była przygotowana na najgorsze. Widząc areny innych doznała małego szoku, miało być prosto, a jej arena przypominała scenę z horroru, a raczej zdjęcie. Nie mogła się stresować, to taka gra psychologiczna zapewne, żeby napędzić jej stracha i nic więcej. Musi się opanować, naprawdę musi zapanować nad sobą, żeby było dobrze. Ścisnęła różdżkę w dłoni, najgorsze było to czekanie. Była piąta w kolejce, chodziła, siadała, wstawała, chodziła, denerwowała się, nie należała do cierpliwych, z resztą chciała już poznać swoją arenę i mieć to za sobą.
Czwarta osoba i ona, następna. Ścisnęła różdżkę mocniej, przygotowała się, zaraz będzie wchodzić. Po tej osobie przyszedł czas na nią. Była gotowa, niesamowite przeżycie ogromne nerwy i stres, a teraz rozpoczęła się walka. Pierwsze zadanie Turnieju przed nią, zaczęła. Wyszła na swoją arenę, nie wiedziała tak naprawdę jeszcze co ją czeka. Rozejrzała się dookoła. Przerażająca i paskudna atmosfera. Od razu jej serce zaczęło bić jak dzwon. Pomost, pojawiła się na pomoście, rozejrzała wokół, musiała iść na statek, innej drugi nie było. Ścisnęła różdżkę dla pewności, musi być od razu zwarta i gotowa na wypadek ataku. Ruszyła. Biegiem przez pomost, w końcu miała odnaleźć posążek, tak? A raczej miała nadzieję, że nie znajdzie się on w wodzie tylko na tym statku, chciała się tam dostać jak najszybciej.

Gdy Lu znalazła się na statku drewniany pomost rozpadł się na kawałki i utopił w wodzie. Dziewczyna nie miała już odwrotu.
Stała na dużym pirackim statku. Po jej lewej stronie miała dziób, naprzeciw niej stał najwyższy maszt z bocianim gniazdem, natomiast po prawej wejście do kajut i schody na podwyższenie ze sterem.

Co robisz?
(Musisz napisać gdzie idziesz, gdzie zaczniesz poszukiwania.)

Słysząc trzask rozpadającego się pomostu zestresowała się. No tak, droga bez powrotu. No nic, poradzi sobie. Szybko zaczęła główkować. Gdyby była posągiem gdzie by się schowała. Spojrzała najpierw w lewą stronę, później w prawą i przed siebie na ten piracki maszt. Zrobiła kilka kroków w stronę podwyższenia, tam gdzie znajdują się stery, jednak cofnęła się i ruszyła w kierunku masztu. Zacznie od tego miejsca, w końcu tak będzie chyba najlepiej, potem przejdzie całą górę statku i będzie go szukała, bocianie gniazdo było dobrym miejscem do rozpoczęcia poszukiwań. Aby zeszło jej to szybciej zdecydowała się na użycie zaklęcia, które pomoże jej w krótkim czasie wznieść się wysoko w górę. Uniosła różdżkę
- Ascendio! – zaczęła wznosić się w powietrze w kierunku bocianiego gniazda.

/następnym razem jak używasz zaklęcia to rzuć kośćmi.

Na bocianim gnieździe niestety nic nie było. Cały statek wyglądał jak opuszczony. Wszędzie panowała całkowita cisza, nie było słychać nawet wiatru.

Wybierz inne miejsce do poszukiwań.

//Oki będę wiedziała. Wybacz.

Syknęła cicho, na bocianim gnieździe nic nie było. Teraz musi zejść na dół, tym razem wybrała klasyczny sposób i zeszła po schodkach. Wyglądało to tak, jakby tu nic nie było. Jednak nie mogła za bardzo się rozluźniać, bo może i pozornie statek wydawał się bezpieczny, jednak na pewno taki nie był. Stanęła pod masztem i znów rozejrzała się. Gdzie mogłaby iść? Postanowiła. Ruszyła w prawą stronę, do wejść do kajut, może gdzieś tam uda jej się znaleźć to czego szuka. Stanęła przy drzwiach, panowała w środku niesamowita ciemność.
-Lumos – rzuciła zaklęcie, aby mogło rozświetlić jej mrok i ułatwić poszukiwania. Zrobiła kilka kroków w głąb, musiała przecież szukać tego, a jeśli będzie to trudne zadanie, nawet na tym statku mogło być cholernie ciężko znaleźć cokolwiek. Musi zaglądać wszędzie. Weszła do kajut.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Gdy Lu weszła do środka powoli do jej uszu dobiegła muzyka. Piosenka była zbyt cicha i niewyraźna żeby dziewczyna mogła usłyszeć o czym jest. Była jednak pewna, że śpiewa ją kilka osób. Nie była tu sama to było pewne.
Szła przed siebie i wtedy z tyłu ją coś zaatakowało. Wielki pająk zeskoczył z sufitu i powalił dziewczynę na ziemię. Pająk zaczął owijać Lu siecią unieruchamiając jej nogi.

Przerażenie. Kiedy coś ją zaatakowało krzyknęła dość głośno, odwróciła się z trudem, jedyne co teraz przychodziło jej do głowy to zaklęcie, które może ją i pająka odepchnąć od siebie. Tak od razu zareagował jej umysł. Ścisnęła mocniej różdżkę i krzyknęła.
- Expulso {więcej niż 3 oby było) – zaklęcie, które odrzuciło zarówno ją jak i pająka. Teraz pozostało unieruchomić pająka. – Drętwota! – krzyknęła. Musiała również uwolnić swoje nogi, co było raczej logiczne. Chciała też zrobić tak, by pająk całkowicie stał się nieszkodliwy, lecz najpierw musiała zająć się sobą, z pozycji leżącej ciężko było zrobić cokolwiek .Podniosła się do siadu. – Diffindo – rzuciła zaklęcie, które miał rozciąć sieć, która spętała jej stopy.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Lu udało się oddalić od pająka, lecz niestety zaklęcie unieruchamiające go nie trafiło i przeleciało gdzieś pod trzecią, lewą nogą uderzając w stający na końcu korytarza mały świecznik.
Udało jej się również rozciąć pajęczynę lecz gdy stanęła na nogach pająk znowu był przed nią i był o wiele bardziej wkurzony niż przedtem.

Musi sobie poradzić, przynajmniej miała chwilę na rozplątanie nóg i stanięcie na nich. Tak miała o większe pole manewru niż normalnie by miała na leżąco, to raczej normalne. Teraz wszystko zależało od tego czy trafi. Pająk najwyraźniej był naprawdę wściekły, a ona nie ma czasu na myslenie o tym.
- Expelliarmus - rzuciła pierwsze zaklęcie, które miało na celu odrzucenie przeciwnika. Oby trafiła. Dla pewności rzuciła je dwukrotnie - Expelliarmus - teraz albo nigdy, oby jej się powiodło. - Duro! - krzyknęła jeszcze. Chciała go zmienić w kamień, aby mogła swobodnie kontynuować poszukiwania. Oby dostał, bo będzie nieciekawie. Miała nadzieję, że będzie dobrze. Kiedyś bała się pająków, teraz na całe szczęście było to o wiele bardziej normalnie dla niej i swobodnie mogła walczyć bez paniki.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Pająk odleciał do tyłu uderzony zaklęciem, następne zaklęcie powaliło go dodatkowo.
Następne zaklęcie przeminiło pająka w wielki i obrzydliwy kamień wpatrujący się w dziewczyne.
Lu stała dalej w korytarzu, naprzeciw niej daleko na końcu korytarza znajdowały się drzwi, zaraz obok niej po prawej były następne drzwi, oraz kilka metrów dalej zastawione przez pajaka jeszcze jedne drzwi.

/Wybierz gdzie idziesz.

Stanęła wpatrując się w wielki głaz, którym teraz był pająk. Miała ogromna ochotę rozwalić go na tysiąc małych kawałków, jednak musiała oszczędzać siły. Po raz kolejny użyła zaklęcia Lumos, aby móc oświetlić sobie drogę, nie wpaść w okropne pajęczyny czy inne świństwa. Postanowiła poszukiwania zacząć od drzwi po prawej stronie, tych najbliżej, jeśli tam nie znajdzie posążka i tak będzie musiała tu wrócić, więc lepiej jest zrobić to wszystko po kolei. Podeszła do nich, złapała za klamkę, pociągnęła, no i nic. Drzwi nie ustąpiły, były więc zamknięte na klucz. Machnęła krótko różdżką. – Alohomora – szepnęła by je otworzyć.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Drzwi się otworzyły i Lu znalazła się w dużej i ładnej kajucie.
Po bliższej obserwacji dziewczyna mogła dojść do wniosku, że to kajuta kapitana.
Posążka jednak nigdzie nie było widać, a na statku znów zapanowała ta straszna cisza, którą przełamywała tylko niewyraźna piosenka dobiegająca gdzieś z dołu.

/Możesz przeszukać dokładniej kajute, co zajmie więcej czasu.
Lub iść dalej.

Ta piosenka była kusząca. Po prostu pewnego rodzaju nawoływanie, jednak nie mogła jeszcze iść tam. Najpierw przeszuka to co jest tu. Skoro to wyglądało jak kajuta kapitana posąg mógł być gdzieś właśnie w tym miejscu ukryty. Weszła do środka, zaczęła przeszukiwać wszystko po kolei, jakaś skrzynia, która była lekko uchylona, otworzyła ją, spojrzała do niej , jednak było zbyt ciemno by mogła dostrzec co jest w środku
- Lumos – mruknęła po raz kolejny, musiała w końcu rozjaśnić sobie ten dzień. Jeszcze raz rozejrzała się dokładnie po pomieszczeniu i wróciła do skrzyni, zajrzała do niej do środka.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

W pomieszczeniu znalazła tylko kilka map, jakieś puchary i butelke rumu.
Większość map pokazywała morze, wyspy i jakieś lądy.
Jedna mapa była jednak inna, pokazywała jakiś budynek albo coś...
Lu chwile wpatrywała się w mapę aż w końcu skojarzyła co to jest.
Statek. Dziewczyna trzmała w rękach mape statku, na którym się znajdowała.
Posążka tutaj jednak nie ma.

Mapa? To na pewno pomocne, w końcu wiedziała gdzie teraz może się skierować, prawda? Oczywiście szybko namierzyła miejsce, w którym się znajduje, następne pomieszczenie było za pająkiem , a raczej jego skamieliną. Wyszła z kajuty kapitana i weszła znów na korytarz, stanęła kilka metrów od pająka i wyciągnęła różdżkę przed siebie.
- Descendo - rzuciła zaklęcie, które za zadanie miało przyciągnąć głazowego pająka kilka metrów i odsłonić jej wejście do drzwi. Właściwie, zaczęła sie zastanawiać przez sekundę dlaczego by nie spróbować rozbić tego głazu. Podniosła znów różdżkę, skupiła się bardziej i rzuciła zaklęcie. - Confringo - chciała, by ten obrzydliwy głaz eksplodował.

The member 'Lucrezia Shiva' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Po wypowiedzeniu pierwszego zaklęcia pająk szybko i trochę niebezpiecznie podleciał do Lu, a po chwili rozwalił się na 5 części.
Drzwi się otworzyły, a za nimi ukazało się małe pomieszczenie pełne gratów.
Był to jakiś składzić lub pokój 'sprzątaczek'.
Gdy dziewczyna weszła do środka, piosenka stała się dużo głośniejsza i można było zrozumieć jej słowa.
Wtedy na mapie zauważyła ukrytą klape prowadzącą pod pokład w tym pomieszczeniu.
Powinna stać dokładnie... pod tymi wielkimi beczkami.

Możliwe było, że ta pieśń była wskazówką. Lucrezia miała wrażenie, że ten posążek odnajdzie jeśli pójdzie za tym dźwiękiem. Okropna graciarnia wydawała się nie do przeszukania, dlatego nawet nie podjęła się tego działa. Spojrzała na mapę, zauważyła klapę, musiała się tam dostać, jednak na jej drodze stały beczki, musiała je znów przesunąć, aby zrobić sobie dostęp do klapy.
- Mobiliarbus –rzuciła zaklęcie, chciała przetransportować beczki na inne miejsce, aby zrobić sobie miejsce do przejścia do klapy. Musiała je kilkakrotnie powtórzyć, aby całkowicie zrobiło się miejsce na klapie. Ta piosenka dobiegająca z dołu była przerażająca, napawała ją strachem, bo nie wiedziała co ją tam czeka. Jednak spróbowała.