Dach nad areną powoli zaczął się zamykać odgradzając Reprezentantów i kibiców od nieba i promieni słonecznych. Po kilku chwilach na arenie zapanował mrok. Na dachu powoli zaczęły zapalać się gwiazdy oświetlając nową arene. W półmroku można było dostrzec ciemną puszcze. Między drzewami latały błyszczące i świecące owady. A pośrodku nad drzewami można było dostrzec budowle na kształt piramidy.

***

Okej Clif wylosował jedynkę a więc on poszedł na pierwszy ogień. Tuż po nim poszedł Gerard a po Gerardzie nadeszła kolej na nią. Poprawiła jeszcze rękawy swojej bluzy a następnie wyszła na swoją arenę. Rozejrzała się uważnie dookoła.
Znajdowała się w jakiejś puszczy. Okej nie jest najgorzej. Zaczęła szybko biec w kierunku piramidy, którą dostrzegła. Tzn jej czubek nad drzwami gdy wysoko zadarła głowę do góry a następnie gdy spojrzała przed siebie. Wysoka kamienna budowla przypominała jej budowlę piramidy Majów.
A z tego co pamiętała oni lubowali się w ofiarach składanych na szczytach takich właśnie piramid. Miała nadzieje, że jej to nie spotka. Wzięła głęboki oddech i bardzo szybko zaczęła biec przed siebie biegnąc w kierunku piramidy.
Było ciemno a potrzebne było światło.
- Lumos - szepnęła.

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Promień światła z różdżki Ines oświetlał jej drogę między drzewami.
W jednej jednak chwili ścieżka, którą biegła rozgałęziała się.
Ines staneła na rozdrożu, mogła skręcić w lewo lub w prawo. Piramida była cały czas przed nią, lecz drogi na wprost nie było.

/Gdzie idziesz?
W lewo? W prawo? Czy przedzierasz się przez krzaki?

Dotarła w końcu do tak zwanego rozdroża. Którą drogę ma wybrać ?. Nie wiedziała. Jednak w końcu zdecydowała się wybrać drogę po lewej. Lewa strona to strona serca a więc miała nadzieje, że serce dobrze jej podpowie i uniknie dzięki temu większych niepowodzeń i nieprzyjemnych rzeczy.
Pobiegła szybko w lewo wciąż trzymając przed sobą różdżkę z, której wydobywało się światło. Po prostu musiała je mieć aby wiedzieć co będzie przed nią.
Przez chwilę myślała, że coś będzie nie tak z innymi ale doszła do wniosku, że musi przede wszystkim martwić się o siebie.

Droga po lewej była całkiem przyjemna lecz już po chwili ścieżka zaczęłą się zacierać. Uszła jeszcze kilka kroków, a zaraz potem drzewa za jej plecami zaczęły się poruszać zastawiając jej drogę powrotną.
Stała tak otoczona przez drzewa i dopiero wtedy się rozejrzała, dookoła niej znajdowały się bijące wierzby, podobne to tej w Hogwarcie lecz dużo młodsze.
Ich gałęzie były cieńsze i o wiele szybsze.
Ines stała pośrodku kręgu z wierzb, nie było stamtąd ucieczki.

Nie no jak serce na początku dobrze prowadziło tak teraz musiało przede wszystkim utrudnić jej wszystko zastawiając jej drogę powrotną a następnie tarasując ją młodymi wierzbami bijącymi. Wiedziała, że to niebezpieczne rośliny.
Musiała jednak coś zrobić aby nie zostać przez nie poważnie uszkodzoną. Szybko wycelowała różdżkę w stronę najbliższej wierzby.
- Petrificus Totalus - krzyknęła.
Powinno na rośliny również zadziałać. Obróciła się by rzucić zaklęcie również w drugą wierzbe chcąc sobie w ten sposób stworzyć drogę ucieczki. Ale w razie gdyby to nie pomogło znała jeszcze inne ciekawe zaklęcie. Głęboki oddech.
- Mobilicorpus - powiedziała głośno
Zaklęcie lewitacji
( 3 lub więcej by się udało )

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

#1 'uniwersalna' :


--------------------------------

#2 'uniwersalna' :

Zaklęcie Ines unieruchomiło wierzbę.
Skorzystała z okazji i wyrwała się z kręgu drzew.
Biegła dalej przed siebie gdy na jej drodze stanęło coś dużego i błyszczącego.
Było zbyt ciemno by widziała co to jest, a światło z jej różdżki zgasło gdy rzucała zaklęcie na wierzby.
Złote ślepia wielkiego, czworonożnego stworzenia wpatrywały się w nią.
Po chwili stwór zawarczał. Ines rozpoznała, że to jakiś kot.
Lecz nie zwyczajny kot, bo jego oczy i futro świeciły się.
Kot wpatrywał się w dziewczynę, lecz nie wykonywał żadnego ruchu.

Miała szczęście miała to szczęście, że obydwa jej zaklęcia jej pomogły dzięki czemu mogła się wyrwać z zaklętego dla niej kręgu wierzb. Po prostu pierwsza przeszkoda za nią lecz kolejną przed nią, zdecydowanie przed nią.
Nagle dostrzegła jakieś zwierze przed sobą. Zauważyła, że to kot ale nie wiedziała niestety jaki to może być kot. Musiała raz jeszcze użyć zaklęcie Lumos.
- Lumos - szepnęła.
Potrzebne jej było źródło światła. Ale wiedziała także, że musi działać natychmiastowo zanim zwierze po prostu ją zaatakuje. Skierowała różdżkę w tamtym kierunku. Kierunku dzikiego według niej kota.
- Drętwota - pomyślała w myślach.
Zaklęcie niewerbalne.
- Duro - znów użyła myśli. ( 3 lub więcej by się udało )
Jak się uda będzie dobrze będzie dobrze. Byle znaleźć kluczyk, posążek.

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

#1 'uniwersalna' :


--------------------------------

#2 'uniwersalna' :


--------------------------------

#3 'uniwersalna' :

Po zapaleniu światła Ines ujrzała dużego, złotego tygrysa.
Zwierze tylko stało i wpatrywało się w nią, nie atakowało.
Dziewczyna perfekcyjnie rzuciła pierwsze zaklęcie, jednak ono odbiło się od kota.
Tygrys uciekł w las, a Ines poszła dalej.
Nagle promień z jej różdżki trafił na wielką pajęczynę wiszącą dokładnie na ścieżce.
Wielkość pajęczyny świadczyła o tym, że również pająk będzie potężny.

Nie no czy to musiał być koniecznie tygrys. Czy nie mogła być jakaś miła wiewiórka ?. Ale dobrze, że chociaż zwierzę uciekło
Szła dalej aż natrafiła na pajęczynę, która zagradzała jej ścieżkę. Pajęczyna była ogromna a więc i pająk musiał być całkiem spory. Na początek należało się pozbyć pajęczyny by móc przejść. Skierowała różdżkę na nią.
- Diffindo - powiedziała.
Oby przecięło

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

I to był jej błąd, gdy tylko pajęczyna zaczęła opadać z krzaków wyszedł duży pająk o czarnych, owłosionych nogach.
Jego ślepia były czerwone jak żarzące się węgliki, a jego czarny tłów od spodu jarzył się czerwienią i pomarańczą jak ognisko. (normalnie 'pająk on fire')
Pająk odrazu rzucił się na dziewczyne, siła uderzenia odrzuciła Ines na drzewo.
Ognista pajęczyna związała jej nogi. W miejscu gdzie pajęczyna dotykała spodni materiał zaczął się dymić.

Auć. Siła odrzutu na drzewo była naprawdę spora bo aż ją zabolało. A gdy tylko zauważyła, że jej spodnie w miejscu owinięcia pajęczyną zaczynają niebezpiecznie dymić skierowała szybko tam różdżkę.
- Aquamenti - powiedziała.
Byle ugasić wszystko. Następnie szybko skierowała różdżkę na pająka. Byłyby z niego całkiem niezły puchar na wodę gdyby się udało.
- Vera Verto - krzyknęła.
Ale czy mogła być pewna, że zaklęcie zadziała dla pewności rzuciła jeszcze dwukrotnie jedno zaklęcie. ( musi być 3 lub więcej by zadziałało )
- Duro - powiedziała.
Niech ten pająk zamieni się w kamień albo ten puchar bo ona chce iść dalej .

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

#1 'uniwersalna' :


--------------------------------

#2 'uniwersalna' :


--------------------------------

#3 'uniwersalna' :


--------------------------------

#4 'uniwersalna' :

/możesz max 3 akcje w jednym poście wykonać więc ignoruje ostatnie zaklęcie.
i nie przeciełaś pajęczyny, tylko ją ugasiłaś więc musisz to uwzględnić w następnym poście

Ines ledwo udało się ugasić pajęczyne.
Siedząc pod drzewem dziewczyna skierowała różdżkę na pająka i bezproblemowo zamieniła go w puchar na wode.
Puchar był bardzo ładny, złoty z zarysowanymi czerwonymi płomieniami od dołu.
Gdy już rozwiąże pajęczyne, uda się dalej ścieżką i dojdzie do piramidy.
Księżyc świecił dokładnie nad piramidą.
Przed Ines wznosiły się schody prowadzące na szczyt oraz wejście do środka piramidy.

/Ines może zabrać puchar, dopiszemy go do jej ekwipunku, lub jak nie chce może go zostawić.
Możesz iść na górę lub wejść do środka.

Uff ostatkiem sił ugasiła pajęczynę dzięki czemu nie nabawi się pięknych poparzeń na nogach. Teraz pozostawało ją przeciąć lub rozwiązać. Uda się napewno uda. Jest metamorfomagiem. Może skorzystać ze zdolności. Byle się skupić. Spróbowała rozwiązać pajęczynę a po chwili stanęła na nogi, Musiała przyznać, że wciąż odczuwała pewien dyskomfort tam gdzie oplotła je pajęczyna.
Pobiegła szybko w kierunku piramidy. Zabrała ze sobą na wszelki wypadek ten puchar tzn pająko puchar. W końcu dotarła do schodów. Dwa wyjścia. W górę lub do środka. Wybrała górę. Ale schodów było dużo.
Ascendio - szepnęła.
Jak sie uda wylądować dobrze będzie sukces.

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Zaklęcie poniosło ją w górę, niestety było za słabe i dziewczyna doleciała tylko do połowy schodów.
Piramida była bardzo wysoka.

Kurcze a trzeba było rzucić dwa razy zaklęcie. No ale nic straconego. Rzuci je po prostu teraz. I tak dobrze, że wogóle udało jej się dolecieć do połowy schodów. Skierowała różdżke ku szczytowi piramidy tam gdzie powinien być jakiś kamienny domek.
- Oby sie udało - szepnęła.
Wdech.
- Ascendio - krzyknęła nie za głośno i nie za cicho.
Teraz wystarczy czekać na efekty.

The member 'Ines Krum' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :