Tym razem na arenie zaczęły wyrastać ozdobne krzaczki, rabaty kwiatowe i strumyki.
Cały plac szybko zapełnił się drzewami kwitnącej wiśni, klonami i mostkami wiszącymi nad rzeczkami. Na środku na skalnej wysepce urosła mała czerwona świątynia. Wyspa znajdowała się na środku jeziora, nie było tam jednak mostu a woda wydawała się być wyjątkowo niespokojna.

Chodząc po całej Sali patrzała jak kolejni zawodnicy wychodzą aby stawić czoło pierwszemu zadaniu. Mimo że, w tym momencie byli rywalami, gdy tylko kolejny uczestnik kierował się do wyjścia Alex uśmiechała się do nich pogodnie. Taka już była. Potem przyszła jej kolej. Była czwarta. Ubrana w czarny podkoszulek, wygodne spodnie z przewiązaną w pasie bluzą i adidasach, wyszła na arenę. Na jej szyi nosiła typowy aborygeński wisiorek. Amulet przypominający jej o Australii. To co zobaczyła całkowicie różniło się od tego co oczekiwała. Oczywiście dostała zdjęcie, ale one bardzo mało mówiła. Arena przypominała jej doskonale zadbany japoński ogród. Spojrzała na świątynie. To zapewne tam pomyślała. Spojrzała uważnie na wodę. Podeszła do niej mając różdżkę w pogotowiu. Na ułamek sekundy spojrzała w górę na trybuny. Spoglądając na tłum ludzi. Gdy podeszła, klęknęła i wycelowała różdżkę w kierunku wody.
- Lumos Maxima!- Rzekła, chcąc zobaczyć co kryje się w morskiej toni.

Woda pełna była wirów, kolorowych ryb oraz... nagle przed jej oczami przepłynął wielki wąż morski.
Gdy Alex wpatrywała się w głębię z drzewa po drugiej stronie zleciała duża skrzydlata jaszczórka i zaczęła atakować dziewczynę.

Alex podziwiała głębie wody. Miała cichą nadzieje że będzie mogła po prostu przepłynąć przez tą wodę. Jednak wiry i wielki wąż morski strawiły że stało się to niemożliwe. Ogółem na widok wężowatego stworzenia oskoczyła instynktownie do tyłu i chyba dobrze że to zrobiła, bo udało jej się zarejestrować kątem oka, że coś leci w jej stronę. Szybko się odwróciła i ujrzała dużą latającą jaszczurkę. Nieiwele myśląc wykonała unik. Szybko się pozbierała i wrzuciła w jej stronę
- Immobilus!- Krzyknęła celując w nią.Nie patrząc czy zaklęcie zadziałało, odbiegła na bezpieczną odległość., po czym znów zwróciła się w kierunku jaszczurki.
-Incarcerous!- Krzyknęła i przyjęła pozycje do następnych ruchów.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Jaszczurka padła związana na ziemię u stóp dziewczyny.
Ciągle była pod wpływem zaklęcia unieruchamiającego, więc leżała spokojnie.
Alex pokonała stwora, ale ciągle miała do pokonania wode pełną różnych stworów.

Alex odetchnęła z lekką ulgą gdy pokonała jaszczurkę. Nie chcąc znajdować się blisko niej przeszła przez jeden z mostków. Zastanawiała się co ma zrobić. Może zaryzykować i wskoczyć do wody walcząc z wężem. Choć to walała zostawić jako ostateczność. Wpadł jej do głowy jednak nie była pewna czy zadziała Podeszła na granice wody i ziemi. Wycelowała różdżkę w stronę wysepki. Wzięła głęboki oddech po czym krzyknęła z całych sił:
- Ascendio!!- Była przygotowana żeby w razie niepowodzenia wpaść do wody, jednak miała nadzieje że tak się nie stanie.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Niestety zaklęcie jej się nie udało, ale dzięki temu nie wpadła też do wody.
Różdżka ledwo podniosła ją na wysokość metra po czym znowu wylądowała na ziemi.

Alex zaklęła siarczyście pod nosem, gdy zaklęcie się nie udało. Oczywiście mogłaby spróbować jeszcze raz, ale jej duma nie pozwalała na to. Jeszcze znów by nie zadziało i co?Wtedy chyba podda się operacji plastycznej. Nie poradzić sobie z takim zadaniem? Alex spojrzała w niebo w błagalnym geście. I nagle ją oświeciło. Powietrze. Mogę pokonać wodę w inny sposób. Zamknęła oczy i pomyślała o swojej miotle którą tu zabrała. Wyobraziła ją sobie dokładnie z najmniejszymi szczegółami, mając nadal zamknięte oczy podniosła różdżkę i wypowiedziała.
- Accio miotła!Accio miotła! Accio miotła. - Trzy razy dla większej pewności że zaklęcie zadziała. Czekając na rezultat. Stała uważnie obserwując, co się dookoła niej dzieje.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Mijały minuty a Alex stała i wpatrywała się w niebo.
Gdy już zaczynała tracić nadzieję zauważyła lecącą do niej miotłe.

Dla Alex minuty ciągnęły się jak godziny. Sądziła że czeka już wieczność. Miała ochotę wyczarować sobie w ziemi dołek i się tam schować, ale bała się że i to zaklęcie nie wypali. Gdy nabierała już powietrza żeby wykrzyczeć parę formułek do francusku, nagle zauważyła kształt na niebie. W jednej chwili wyraz bezsilności został zastąpiony przez wielki uśmiech.Wystawiła pa nią rękę i nie czekając na zaproszenie wskoczyła na nią i poszybowała w stronę wysepki. Czuła się teraz zwycięsko, ale na jak długo?

Nie mogłoby się obejść bez smoków oczywiście.
A te japońskie były przecież najpiękniejsze.
Tak więc na Alex w powietrzu czekał smok.
Nie był on duży i bardziej wężowaty od tych europejskich.
Ale ogniem potrafił ziać. I już pierwsza kula ognia leciała w stronę dziewczyny.

A mogło być tak pięknie. Mogła sobie spokojnie przelecieć na drugą stronę i zdobyć figurkę. Ale oczywiście było to zbyt piękne było prawdziwe. Będąc w połowie drugi zaskoczył ją smok. Typowy japoński smok o weżowatym ciele. Kojarzyła je z lekcji ONMS i zdjęć mugolskich podróżników z Japonii. Smok ten był mniejszy od europejskich okazów, ale zapewne równie niebezpieczny. nie to że stworzenie ją atakowało , zapewne Alex zachwyciłaby się wyglądem. - Aguamenti!!!- Krzyknęła celujac rożdzką w płomień. Dla większej pewności wykonała unik i zastanawiała się co dalej.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Zklęcie nie powstrzymało smoczego ognia, ale unik okazał się bezbłędny.
Smok cały czas leciał za dziewczyną.
Kolejny ognisty pocisk już leciał w jej stronę.

Mimo że zaklęcie nie zadziało Alex zdołała uniknąć ognia dzięki swojemu refleksowi ściągającego. Jednak wiedziała że nie może w nieskończoność uciekać. Zrobiła unik I jeżeli jej się udało ,celujac rożdzką Krzyknęła jedno Z banalnych zakleć transmutacyjnych, których uczyła się już na 1 roku. - Vera Verto!!-Tak, dobrze myślicie. Alex próbowała zamienić smoka w puchar na wodę. Jeżeli zaklęcie się nie udało, to sprobowala jeszcze raz . A jeżeli znów nie wyszło zostaje jej się tylko modlić by wpadła na lepszy pomysł zanim dorwie ja smok.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Kolejny raz udało jej się uciec przed ogniem.
Zklęcie jednak nie poradziło sobie z smokiem.
Znaczy nie do końca, bo jednak w niego trafiło i mimo iż nie zmienił się w puchar, dziwne rzeczy zaczęły się z nim dziać co go zdezorientowało.
dzięki temu Alex powinna zdążyć wylądować na ziemi.

Umiejętność omijania tłuczka w czasie meczów, jednak się przydała. Alex znowu wykonała perfekcyjny unik. Nie próbujcie nawet wgłębiać się w to czy Alex wierzyła ze uda jej się zamienić wielkiego smoka w puchar. A nawet jeśli to zapewne byłby tak duży że mogło by się z niego napoić pół zamku. Jenak zaklęcie zadziałało, tylko w części, co zdezorientowało smoka. Alex nieoczekując na żadne zaproszenia pomknęła w stronę kapliczki najszybciej jak umiała. Nie chciała być przy tym, gdy smok znów będzie gotów ją zabić. Zeskoczyła z miotły prawie w biegu i dobiegła do kapliczki. Po chwili już otwierała drzwi, aby zobaczyć co jest w środku.

Kapliczka była niewielka dlatego Alex zobaczyła posążek zaraz po wejściu do środka.
W środku czekała na nią jednak jeszcze jedna przeszkoda.
Pięć widłowęży. Piętnaście głów, co dawało trzydzieści czarnych oczu, które właśnie zauważyły że ktoś wszedł do ich domu.
Posążek sfinksa stał otoczony pięcioma gniazdami z jajami węży.

To co zobaczyła w środku lekko ją osłupiło. Nagle spoglądało na nią piętnaście par oczu. Początkowo sądziła że jet to 15 osobnych węży, jednak po dokładniejszym przyjrzeniu zauważyła że są to widłowęże. Były takie jak pamiętała z lekcji.Pomarańczowe w czarne pasy. No i oczywiście trójgłowe. Wiedziała że najgroźniejsza jest prawa głowa. To ona była sędzią i oceniała pomysły pozostałych głów. No i jej kły były niezwykle jadowite. Lewa odpowiadała za planowanie ruchów a środkowa od marzeń. Bez prawej nie mogły dobrze funkcjonować. No tak ale jak ma się pozbyć wszystkich pięciu?
Zapewne normalnie widząc coś takiego, wszyłaby i stwierdziła że weszła przez pomyłkę. Jednak tym co ją tam trzymało był posążek sfinksa. Alex wzięła głęboki oddech i popatrzała na węże.
-Incendio! Lacarnum Inflamare!- Krzyknęła kierując różdżkę w stronę węży. po chwili krzyknęła także :-Expulso!- Wysyłając ogień w trochę węży. Możliwe że pomyślicie że Alex była szalona, rozmieczając ogień w zamkniętej przestrzeni, ale po prostu to było pierwsze co jej przyszło do głowy. Bo podobno węzę boją się ognia. Nie czekając rzuciła się w stronę sfinksa uważając na węże.

The member 'Alexandrie Devost' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :