Thea czuła pewien niedosyt ponieważ blondynka nie chciała z nią rozmawiać o jej relacjach z Clifem, a T dałaby sobie rękę uciąć, że relacje te były bardzo interesujące. Niby mogłaby ciągnąć temat, ale po co? Yas wyraźnie nie chciała o tym rozmawiać, a zmuszanie jej nie było dobrym pomysłem - takie rzeczy nigdy się dobrze nie kończyły.
- Może powiesz nam coś więcej o swojej rodzinie?

Yasmin nie znosiła rozmawiać o uczuciach nie znosiła tego, nie chciała mieć czegoś takiego jak uczucia było jej to nie potrzebne do szczęścia bynajmniej tak się jej wydawało, w życiu przeżyła już trochę i wiedziała że niektóre zdarzenia mogą bardzo ją boleć, niektórzy ludzie sprawiają ból znacznie większy niż dziewczyna chciałaby odczuwać.
-No to mam dwóch braci, starszych jestem najmłodsza z rodzeństwa, dość dawno się z nimi nie widziałam, zawsze miałam z nimi dobry kontakt bynajmniej tak uważam, dobrze się z nimi dogaduję. Mam naprawdę dużą rodzinę, nawet większości nie znam, wiem tylko tyle że od taty jestem spokrewniona z rodziną królewską a od strony mamy z rodziną Malfoy. -
Opowiadała pomijając relacje z rodzicami albo jakie rodzice mają między sobą, nie sądziła że oni chcą sie dowiedzieć jak dziewczyna to widzi, z lekka się bała ich reakcji dlatego nie chciała się zbytnio otwierać to nie czas i miejsce powtarzała sobie w głowie i cały czas mówiła z uśmiechem i co jakiś czas chichotała jak by mówiła do najlepszych przyjaciół bo tego właśnie od niej oczekują, bycia idealną..

- Rodzina królewska? To brzmi ciekawie. - Thea uśmiechnęła się do blondynki po czym kontynuowała.
- Teraz pytanie, które zadaje chyba każdemu z reprezentantów: Dlaczego zdecydowałaś się wrzucić swoje imię do Czary i co czułaś robiąc to? Strach, niepewność może?
Dziennikarka spojrzała na zegarek wiszący nad kominkiem, robiło się już późno a jej zostało jeszcze dwóch reprezentantów. To był męczący dzień.

-No tak, jestem podajże 5 w kolejce do rodzinnego tronu.-
Powiedziała delikatnie nie wywyższając się, ale również z uśmiechem, chciała przekonać do siebie ludzi.
-Tak właściwie to chciałam udowodnić iż jestem coś warta, że nie jestem tylko blondynką która często się złości i ma na wszystko własną opinię no i czasami mówi zbyt wiele. Nie czułam nic tak naprawdę, albo bynajmniej nic co uważam teraz za ważne, kierowałam się emocjami po kłótni, czymś w stylu a jeszcze ci pokażę, podajże pokłóciłam się wtedy z tatą, nie sądziłam nawet że będę w tym uczestniczyła gdyż tak naprawdę lepsi ode mnie również wrzucali swoje imię i to nie pierwszy raz, a ja? Jestem młoda, tak naprawdę jak nie teraz to za rok. -
Yas mówiła radośnie co prawda przy części o kłótni łza zakręciła jej się w oku, nikt nie wie po za nią i jej ojcem o co tak naprawdę poszło i się nie dowie.

- Więc jaka była twoja reakcja gdy Czara wylosowała karteczke z twoim imieniem? Żałujesz teraz, że się zgłosiłaś? Turniej jednak jest niebezpieczny i czasami kończył się nawet śmiercią. - Thea już piąty raz dzisiaj powtarza jak to Turniej jest niebezpieczny, szczerze już sama przestała wierzyć w to niebezpieczeństwo.

-Nie wierzyłam, w głębi duszy nie chciałam tego, nawet kilkukrotnie płakałam i za każdym razem sądziłam że to się nie uda że jestem przecież beznadziejna i nic nie wiem o życiu, bo jednak dzielą mnie z resztą reprezentantów lata nauki, ale jednak po jakimś czasie dałam sobie za cel wygrać, ale jak będzie to nie wiem. -
zachichotałam radośnie, chodź tak naprawdę było inaczej, nadal tak jest ale jednak muszę zgrywać pozory.
-Wiem że jest niebezpieczny, zdaję sobie z tego w pełni sprawę i poniosę wszelakie konsekwencje turnieju. -
rzekłam nie do końca wesoło.

- Co sądzisz o pozostałych reprezentantach? Zdążyłaś ich już poznać czy raczej wolicie pozostać sobie obcy? No bo wiadomo, że gdybyście się za bardzo zaprzyjaźnili rywalizacja między wami byłaby trudniejsza. - Thea przeglądała swoje notatki próbując znaleźć coś interesującego o co mogłaby zapytać blondynke, ale nic nie przychodziło jej do głowy.
- I powiedz mi jeszcze co sądzisz o Durmstrangu? Poza tym, że jest zimno. Czy panująca tu atmosfera jest inna od tej z Hogwartu?

-Prawdę mówiąc jedynie bliżej znam Cliffa, no i Gerarda znienawidziłam od pierwszego spotkania, reszty nie poznałam, ale nie wydają się oni być aż taką konkurencją, odrobina sprytu ślizgonki nadrabia braki w edukacji.-
Yas była dość wesoła jak na siebie, na pewno zaczęła się rozchmurzać, ale jej zdaniem powoli zaczynała się rozkręcać i mówić co myśli a nie udawać.
-To jest dość fajna szkoła, pasowałabym tutaj, żadnych szlam wszyscy są ze świata czarodziei i to mi w zupełności pasuje, w Hogwarcie jednak przyjmują każdego.-
mówiła szczerze z pewnością siebie..

- Widze, że masz bardzo radykalne poglądy. Jak większość uczniów ze Slytherinu zapewne. Należysz do rodu, w którym ceni się czystość krwii, ale nie wszyscy mają takie 'szczęście'. - ostatnie słowo wymówiła wolniej niż pozostałe.
- Co ty byś zrobiła z magicznymi dziećmi, które urodziły się w mugolskim domu? Czemu mielibyśmy odbierać im prawo do przynależenia do tego niezwkłego dla nich świata. - Czy Thea naprawde tak uważała? Nigdy nie rozumiała tego całego zamieszania z czystaścią krwii. Ale nie uważała, że magiczny świat jest aż taki cudowny.
- Magiczne dzieci nie mogłyby zostać ze swoimi rodzinami nie umiejąc się posługiwać magią bo stanowiłyby zagrożenie. Więc powinno się je Twoim zdaniem zamknąć w specjalnym ośrodku wychowawczym?

-Dość nietypowe, ale większość uczniów w mojej szkole jest innych poglądów bądź po prostu nie potrafi powiedzieć na głos co myślą. -
stwierdzam dość mądrze, wiem że w tym momencie dużo osób może mnie znienawidzić, ale nie znoszę ludzi którzy oceniają mnie, sama szybko oceniam ludzi ale ja to ja i tyle..
-Może mieliby specjalną szkołę taką odizolowaną od tych prawdziwych czarodziei. -
odpowiadam z dumą po chwili namysłu i już myślę że byłaby naprawdę dobrym ministrem magii .
-Niee, chodź ta szkoła mogłaby być podobna do ośrodka wychowawczego, po prostu jestem dość odmiennego zdania, pewnie to przez tradycje i honor do przodków którzy walczyli o to aby szlam nie było w Hogwarcie, niestety bezskutecznie. -
powiedziałam ze smutkiem, no i postanowiłam stać lekko skinąć głową i wyjść nie chciała mi się już tutaj siedzieć, tyłek mnie rozbolał bo już aż tyle się nasiedziałam..
z/k