***

Sukces! I choć zaskoczyło go to, co zobaczył za drzwiami... nie opierał się. Poddał się tej sile, która go wciągała, tak było znacznie łatwiej, a póki nie czuł, że to niebezpieczne dla niego samego... w to mi graj! Zresztą, nawet jakby było niebezpieczne, nie wycofałby się, w końcu jest Cliffordem Princem! Ruszył więc dalej przed siebie.

The member 'Clifford Prince' has done the following action : Kostka

'Turniej' : 5

Po 15 metrach skręcił w lewo.
10 metrów dalej napotkał skrzyżowanie.
Droga rozchodziła się w 3 kierunkach.
Mógł wybrać droge prosto, w prawo, w lewo lub spowrotem.

Znów truchtał. I tym razem wybrał drogę prosto.

The member 'Clifford Prince' has done the following action : Kostka

'Turniej' : 4

Po 10 metrach ścieżka skręciła w prawo,
poza tym nic ciekawego się nie działo.

Podążał więc dalej!

The member 'Clifford Prince' has done the following action : Kostka

'Turniej' : 6

udało mi się, zgadłam za pierwszym razem, myślałam jeszcze o smoku i roślinie, jednak najbardziej mi pasowała ryba, a tylko jak dotarłam do kolejnej części szybko zaczęłam biec przed siebie.

The member 'Yasmin Dinsbeer' has done the following action : Kostka

'Turniej' : 5

Yas biegła przed siebie tak szybko, że ledwo wychamowała gdy z zakrętu wypadło na nią dwóch mężczyzn. Jeden z nich był bardzo blady, wyglądał jakby był chory.
- To ona. Zabierz jej różdżkę. - powiedział drugi z mężczyzn, niższy i grubszy od tamtego. - Bez niej są bezbronni.
Blady i chudy mężczyzna poruszał się z niezwykłą szybkością i nim Yas zdążyła zareagować wyrwał jej różdżkę.
- Twoje nazwisko brzmi Dinsbeer, prawda dziewczynko? - zapytał grubszy celując do niej z pistoletu.

byłam bardzo zdezorientowana gdy dwóch facetów wyskoczyło zza zakrętu nie spodziewałam się tego, zupełnie nie byłam na to przygotowana, ani na to że będę musiała walczyć o różdżkę, która była mi nie zbędna..
-Do jasnej cholery po co jest ci moja różdżka.-
powiedziałam bardzo zła, no i z całej siły zaczęłam szarpać za różdżkę dwoma rękoma oraz odpychać faceta nogą, walczyłam czasami z braćmi, ale nigdy tak na poważnie, nigdy to nie było na poważnie, a oni zawsze dawali mi wygrać.
-A co cię to stary gburze?-
rzekłam dość wulgarnie, czyli jednak stara dobra Yas nadal była i istniała i nie zniknęła na tak długo..

Biegł i biegł, aż gdzieś przed kolejnym zakrętem usłyszał głosy... rozpoznał Yasmin niemal natychmiast. Zatrzymał się, żeby przysłuchać się rozmowie. Pojedynkuje się z kimś? Nie brzmiało to, jak pojedynek. Wychylił się delikatnie zza rogu i na moment zmroziło mu krew w żyłach. Yas stała na dróżce w towarzystwie dwóch mężczyzn, z czego jedne trzymał wycelowaną w dziewczynę broń palną, a drugi najwyraźniej odebrał jej różdżkę. Miał ochotę trzepnąć dziewczę w łeb, że nadal pyskuje, będąc w tej chwili tak bardzo bezbronną, z mugolską bronią nie ma żartów!
Stojąc wciąż za zakrętem rzucił w kierunku napastników Expelliarmusa, po czym wybiegł na tę drogę z zamiarem zabrania stamtąd blondynki. Miał dziwne przeczucie, że to nie jest część turnieju. A co nieco wiedział na temat dziejących się obecnie w świecie czarodziejskim rzeczy...
- Yas, WIEJ! - Biegł w jej kierunku, choć odległość nie była duża. Musiał jakoś odwrócić uwagę tych dwóch facetów, jeśli dziewczyna miała mieć szansę na ucieczkę.

The member 'Clifford Prince' has done the following action : Kostka

'uniwersalna' :

Gdy różdżka Yas wyleciała mu z ręki chudy mężczyzna nawet nie pomyślał o tym żeby ją podnieść.
Najważniejsze było to, że dziewczyna jej nie miała.
Gdy Yas spróbowała się ruszyć złapał ją i przyciągnął do siebie.
Nie wyglądał na starego, ale po wyrazie jego oczu można było stwierdzić, że sporo przeszedł.
Z zimną obojętnością wyjął nóż zza paska i przyłożył go do szyi dziewczny.
- Rzuć tą różdżkę, albo poderżnę jej gardło. - spokojnie zwrócił się do Cliffa.

Dopiero teraz zrozumiałam że nie jest to raczej część turnieju ci ludzi nie byli czarodziejami bynajmniej, nie wydawali się nimi być, wiedziałam że teraz muszę wykazać się dużą ilością rozumu i dopierać odpowiednio słowa.
Parząc na Cliffa pokręciłam przecząco głową aby nie rzucał różdżki, co jak co ale on jednak na tyle głupi nie był aby rzucić różdżkę, to zupełnie nie w stylu Cliffa jak by tak zrobił, to posunięcie byłoby posunięciem histeryczki, czyli powiedzmy że nawet nie moim, bo mnie po prostu ponosiły emocje.
-Czego chcesz?-
zapytałam zaciekawiona, bo nie miałam pojęcie czego ci ludzie, których widzę pierwszy raz na oczy, mieliby ode mnie chcieć.

Zatrzymał się gwałtownie dwa metry przed mężczyznami. Uważnie obserwował nóż i oczy tego, który trzymał Yasmin. Ale różdżki nie rzucił. I nie zrobi tego dopóki nie dostanie jasnego znaku, że nie ma innego wyjścia. Uniósł jednak nieco ręce w górę, żeby pokazać obydwóm napastnikom, że niczego nie zrobi. A w głowie tak naprawdę właśnie rodził mu się jakiś plan... no na brodę Merlina, przecież radził sobie ze smokami!
- Tylko spokojnie. Czego chcecie? - Choć adrenalina skoczyła mu gwałtownie i wysoko, starał się zapanować nad oddechem, uspokoić łopoczące w piersi serce. Nie, to nie była zdecydowanie bezpieczna sytuacja, to nie żarty, a Yasmin (i on też) stali właśnie w obliczu śmierci.

- Na początek chcemy żebyś rzucił różdżkę na ziemię. - odpowiedział ten grubszy, który widocznie nie był zadowolony pojawieniem się czwartej osoby. Jego ręcę lekko drżały.
- Potem zabierzemy blondynke ze sobą, wyślemy wiadomość do jej ojca i jak będziecie się grzecznie zachowywać to oboje przeżyjecie. - kontynuował siląc się na spokojny ton.
- Głupku, on widział nasze twarze, nie możemy mu pozwolić odejść. - Odpowiedział stanowczo drugi mężczyzna przyciskając nóż mocniej do szyi Yas, tak że spod niego wypłynęła strużka krwii.

-A coś poza tym? Bo To jest nie realne-
odpowiedziałam z dodatkową mocą, czułam przypływ adrenaliny, no i nadal byłam pyskata, ale to jak zawsze w takich momentach, no bo jednak nie jestem aż na tyle mądra aby siedzieć cicho, jednak miałam plan nie wiedziałam do końca czy skuteczny, jednak miałam głupią nadzieję że dam radę, a Cliff mnie zrozumie, no i posłucha.. No i liczyłam na jakąś pomoc ze strony szkoły, bo jednak oni to powinni oglądać i być na tyle inteligentni aby zrozumieć że potrzebujemy chodź nikłej pomocy..
-Hmm.. Nie wiem po co do mojego ojca, i tak nic nie zrobi, nie obchodzę go, a zresztą nigdzie mnie nie zabierzecie-
wiedziałam że może przepłacę to śmiercią, no cóż, ale jedno jest pewne, musiałam im pokazać że się ich nie boję, i że za kilka minut to ja będę miała nad nimi władzę. Jednak to on mnie zranił, a ja poczułam ciepłą krew na mojej szyi, wiedziałam że muszę się uwolnić.
-Uciekaj.-
krzyknęłam do Cliffa a sama zaczęłam kopać faceta w jego czuły punkt i starałam się cały czas zabierać głowę od noża, rękom odpychałam rękę faceta z nożem i szarpałam go za włosy.. Chciałam się im wymknąć szybko podnieść różdżkę i uciec jak najdalej od nich..

Ta cienka stróżka krwi zdecydowanie wystarczyła.
-Hej, hej, hej! Spokojnie! Już odkładam, okej? Bez gwałtownych ruchów... - Na moment nieco wyżej uniósł ręce, po czym powolnie schylił się, żeby odłożyć własną różdżkę na ziemie. Jednak w międzyczasie Yasmin zrobiła najgłupszą z możliwych rzeczy, mianowicie zaczęła znowu pyskować i jeszcze do tego się szarpać, jakby nóż przyciśnięty do jej gardła nie wystarczał za ostrzeżenie. Cliff zaklął siarczyście i zanim jeszcze odłożył różdżkę, wykorzystał sytuację i zaskoczenie napastników zachowaniem blondynki, rzucił się na tego drugiego, przywalił mu z barku tak silnie, że choć na chwile MUSIAŁ stracić równowagę, po czym zwrócił się w kierunku tego z nożem z zamiarem przywalenia mu z pięści w twarz. Cóż, nie zawsze mógł polegać na magii, więc i do rękoczynów dochodziło!

Grubszy mężczyzna leżał na ziemi zwijając się z bólu. Drugi z nich jednak nic sobie nie robił z zachowania uczniów. Z niezachwianym spokojem rzucił Yas na ścianę robiąc dziurę w żywopłocie.
Uderzenie było na tyle silne, że dziewczyna straciła przytomność.
Spojrzał na chłopaka, jego nie kazali mu przyprowadzić więc może go zabić.
Zaczęła go boleć głowa, był głodny... dawno nie jadł... w dodatku kazali mu wyjść w dzień.
Może ściany labiryntu i pochmurne niebo nie przepuszczały promieni słonecznych, ale nie czuł się najlepiej o tej porze dnia na zewnątrz.
Szybko zbliżył się do chłopaka i wbił mu kły w szyje.
Ciepła krew napłynęła do jego ust.
- Malahi, przestań! - zawował grubszy mężczyzna - On też może się przydać... wiesz do czego
Reszty słów już Cliff nie dosłyszał bo stracił przytomność.
Mężczyźni zabrali Yas i Cliffa i rozpłyneli się w powietrzu.